Ενότητα 3 – Πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων, της εγκληματικότητας και της ριζοσπαστικοποίησης

3. Πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων, της εγκληματικότητας και της ριζοσπαστικοποίησης

Εισαγωγή

Περιγραφή:

Αυτή η ενότητα διερευνά τους αλληλένδετους κινδύνους της εμπορίας ανθρώπων, της ριζοσπαστικοποίησης και της εγκληματικότητας μεταξύ των ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων και των νέων που ζητούν άσυλο. Παρέχει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση των διαρθρωτικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων που αυξάνουν την ευπάθεια, με ιδιαίτερη έμφαση στην πρόληψη και την έγκαιρη παρέμβαση. Βασιζόμενη σε τεκμηριωμένες πρακτικές, παραδείγματα από τον πραγματικό κόσμο και διατομεακές στρατηγικές, η ενότητα εξοπλίζει τους επαγγελματίες με γνώσεις, εργαλεία και προσεγγίσεις για την προστασία των νέων προσφύγων και την υποστήριξη της υγιούς ένταξής τους στην κοινωνία.

Στόχος:

Στόχος αυτής της ενότητας είναι να εμβαθύνουν οι συμμετέχοντες στην κατανόηση των παραγόντων που οδηγούν στην εμπορία ανθρώπων, την εγκληματική εκμετάλλευση και τη ριζοσπαστικοποίηση των νέων προσφύγων, και να αναπτύξουν τις δεξιότητες και τις ικανότητες που απαιτούνται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων μέσω ολιστικών, ενημερωμένων για το τραύμα και πολιτισμικά ευαίσθητων παρεμβάσεων.

Μαθησιακά αποτελέσματα:

Στο τέλος αυτής της ενότητας, οι συμμετέχοντες θα είναι σε θέση να:

Γνώση

Ορισμός της εμπορίας ανθρώπων, της ριζοσπαστικοποίησης και της εγκληματικότητας στο πλαίσιο της προσφυγικής νεολαίας.
Εξηγήστε πώς το τραύμα, ο κοινωνικός αποκλεισμός και η απώλεια ταυτότητας συμβάλλουν στην ευαλωτότητα.
Προσδιορίστε τις δευτερογενείς επιπτώσεις των διασυνοριακών εγκληματικών δικτύων.

Δεξιότητες

Αναγνωρίστε τα πρώιμα σημάδια εκμετάλλευσης και ριζοσπαστικοποίησης.
Εφαρμόστε πρακτικά εργαλεία πρόληψης και παρέμβασης, συμπεριλαμβανομένης της φροντίδας με βάση το τραύμα, της καθοδήγησης και της διατομεακής συνεργασίας.
Επικοινωνήστε αποτελεσματικά και με ευαισθησία με τους νέους πρόσφυγες και τις οικογένειές τους.

Ικανότητες

Σχεδιασμός και υλοποίηση πολιτισμικά προσαρμοσμένων προγραμμάτων πρόληψης.
Δημιουργήστε χώρους εμπιστοσύνης και ασφάλειας που ενισχύουν το ανήκειν και την ανθεκτικότητα.
Συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους φορείς σε όλους τους τομείς για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών και την προστασία των νέων που διατρέχουν κίνδυνο.

Εμπορία ανθρώπων, ριζοσπαστικοποίηση και εγκληματικός κίνδυνος μεταξύ των νέων προσφύγων

Οι αλληλένδετοι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι νέοι πρόσφυγες:

Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι πρόσφυγες και οι νέοι που ζητούν άσυλο αντιμετωπίζουν αλληλεπικαλυπτόμενους κινδύνους που υπερβαίνουν κατά πολύ την άμεση ανάγκη τους για ασφάλεια και καταφύγιο. Η εμπορία ανθρώπων, η ριζοσπαστικοποίηση και η εμπλοκή σε εγκληματικά δίκτυα δεν είναι μεμονωμένα προβλήματα – είναι αλληλένδετοι κίνδυνοι που συχνά ενισχύουν ο ένας τον άλλον.

Η εμπορία ανθρώπων εκμεταλλεύεται την ακραία ευαλωτότητα των παιδιών και των νέων που μετακινούνται. Πολλοί νέοι πρόσφυγες δεν έχουν σταθερούς φροντιστές, νομική προστασία και οικονομικούς πόρους, γεγονός που τους καθιστά εύκολους στόχους για τους διακινητές που υπόσχονται ασφάλεια, εργασία ή ένταξη. Μόλις βρεθούν υπό τον έλεγχο των διακινητών, οι νέοι μπορεί να εξαναγκαστούν σε σεξουαλική εκμετάλλευση, καταναγκαστική εργασία ή εγκληματικές δραστηριότητες.

Η ριζοσπαστικοποίηση μπορεί επίσης να εδραιωθεί σε αυτό το πλαίσιο αστάθειας και τραύματος. Ορισμένες εξτρεμιστικές ομάδες στοχεύουν σκόπιμα σε περιθωριοποιημένους νέους πρόσφυγες, προσφέροντας μια αίσθηση ταυτότητας, σκοπού και κοινότητας που έχουν χάσει. Οι νέοι που βιώνουν διακρίσεις, απομόνωση ή βία είναι πιο επιρρεπείς σε εξτρεμιστικές αφηγήσεις που πλαισιώνουν τις εγκληματικές ή βίαιες πράξεις ως δικαιολογημένη αντίσταση ή ως δρόμο προς την αξιοπρέπεια.

Η εμπλοκή σε εγκληματικά δίκτυα είναι συχνά αιτία και συνέπεια της εμπορίας και της ριζοσπαστικοποίησης. Οι ομάδες οργανωμένου εγκλήματος -συμπεριλαμβανομένων των συμμοριών και των κυκλωμάτων λαθρεμπορίας- εκμεταλλεύονται ανήλικους πρόσφυγες με:

Χρήση τους για τη μεταφορά ναρκωτικών ή όπλων διαμέσου των συνόρων
Αναγκαστική εργασία
Πίεσή τους να στρατολογήσουν άλλους ευάλωτους συνομηλίκους
εξαναγκάζοντάς τους να διαπράξουν κλοπή, απάτη ή βία ως μορφή αποπληρωμής του χρέους τους ή ως μέσο εκκίνησης
Εκθέτοντάς τους σε εξτρεμιστική ιδεολογία που θολώνει τα όρια μεταξύ εγκληματικότητας και πολιτικής βίας.

Οι κίνδυνοι αυτοί αλληλοενισχύονται:

Ένας νέος που διακινείται για καταναγκαστική εργασία μπορεί επίσης να εκτεθεί σε ριζοσπαστική ιδεολογία.
Ένας νέος που εμπλέκεται σε εγκληματική δραστηριότητα μπορεί να εκβιαστεί ή να απειληθεί για βαθύτερη εκμετάλλευση.

Οι εμπειρίες ρατσισμού και αποκλεισμού τροφοδοτούν τα αισθήματα απελπισίας, αυξάνοντας την απήχηση τόσο των συμμοριών όσο και των εξτρεμιστικών ομάδων.

Η κατανόηση αυτών των συνδέσεων είναι ζωτικής σημασίας. Η αποτελεσματική πρόληψη και παρέμβαση πρέπει να αναγνωρίζει ότι η εμπορία ανθρώπων, η ριζοσπαστικοποίηση και η εγκληματική εκμετάλλευση συχνά πηγάζουν από τις ίδιες αιτίες: τραύμα, εκτόπιση, φτώχεια, απομόνωση και διακρίσεις.

Όταν εργάζονται με νέους πρόσφυγες, οι επαγγελματίες πρέπει να αντιμετωπίζουν αυτές τις αλληλένδετες απειλές ολιστικά, προστατεύοντας τα παιδιά από την εκμετάλλευση και προωθώντας παράλληλα την εμπιστοσύνη, την ένταξη και τις θετικές εναλλακτικές λύσεις.

Ορισμός της εμπορίας ανθρώπων

Η στρατολόγηση, μεταφορά, μεταβίβαση, υπόθαλψη ή παραλαβή προσώπων, με απειλή, χρήση βίας ή άλλων μορφών εξαναγκασμού, απαγωγή, απάτη, εξαπάτηση, κατάχρηση εξουσίας ή ευάλωτης θέσης, ή παροχή ή λήψη πληρωμών ή ωφελημάτων για την επίτευξη της συναίνεσης προσώπου που έχει τον έλεγχο άλλου προσώπου, με σκοπό την εκμετάλλευση. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο Πρωτόκολλο των Ηνωμένων Εθνών για την πρόληψη, καταστολή και τιμωρία της εμπορίας ανθρώπων, ιδίως γυναικών και παιδιών Πρωτόκολλο για την πρόληψη, καταστολή και τιμωρία της εμπορίας ανθρώπων, ιδίως γυναικών και παιδιών, που συμπληρώνει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος | OHCHR

Οργανωμένα δίκτυα λαθρεμπορίας και ανήλικοι πρόσφυγες

Εκτός από την εμπορία ανθρώπων, υπάρχει ένα αυξανόμενο πρόβλημα οργανωμένων εγκληματικών ομάδων που διακινούν λαθραία μετανάστες, συχνά με ακραίο κίνδυνο για τους ίδιους τους μετανάστες και με τεράστιο κέρδος για τους δράστες. Ενώ η λαθραία διακίνηση μεταναστών και η εμπορία ανθρώπων είναι νομικά διακριτές, στην πράξη συχνά επικαλύπτονται -ιδιαίτερα για τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες.

Τι είναι η λαθραία διακίνηση μεταναστών;

Η λαθραία διακίνηση μεταναστών συνήθως περιλαμβάνει
Διευκόλυνση της παράνομης εισόδου προσώπου σε χώρα της οποίας το πρόσωπο δεν είναι υπήκοος ή κάτοικος, με σκοπό την απόκτηση, άμεσα ή έμμεσα, οικονομικού ή άλλου υλικού οφέλους.	Σε αντίθεση με την εμπορία ανθρώπων, η αρχική μετακίνηση μπορεί να είναι εκούσια. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πολλοί λαθραίοι μετανάστες υποβάλλονται σε κακοποίηση, εκμετάλλευση ή απειλητικές για τη ζωή συνθήκες, ιδίως τα παιδιά.

Η λαθραία διακίνηση μεταναστών συνήθως περιλαμβάνει

Διευκόλυνση της παράνομης εισόδου προσώπου σε χώρα της οποίας το πρόσωπο δεν είναι υπήκοος ή κάτοικος, με σκοπό την απόκτηση, άμεσα ή έμμεσα, οικονομικού ή άλλου υλικού οφέλους.

Σε αντίθεση με την εμπορία ανθρώπων, η αρχική μετακίνηση μπορεί να είναι εκούσια. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, πολλοί λαθραίοι μετανάστες υποβάλλονται σε κακοποίηση, εκμετάλλευση ή απειλητικές για τη ζωή συνθήκες, ιδίως τα παιδιά.

Υψηλοί κίνδυνοι εμπορίας για ασυνόδευτους νέους

Γιατί οι ασυνόδευτοι ανήλικοι και οι αιτούντες άσυλο διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμπορίας ανθρώπων;
Έλλειψη προστασίας	Ταξιδεύουν μόνες τους χωρίς ενήλικες να υπερασπίζονται την ασφάλεια- η εξάρτηση από τους λαθρέμπορους δημιουργεί ευπάθεια.
Εκμετάλλευση κατά τη διαμετακόμιση	Το λαθρεμπόριο συχνά μετατρέπεται σε εμπορία ανθρώπων- τα παιδιά μπορεί να πωληθούν, να εξαναγκαστούν σε σεξουαλική κακοποίηση, επαιτεία ή εργασία.
Εξαναγκασμός & εξαπάτηση	Οι λαθρέμποροι υπόσχονται ασφάλεια, αλλά αντ’ αυτού χρησιμοποιούν βία, απειλές ή εκβιασμούς για να εκμεταλλευτούν τα παιδιά.
Δουλεία χρέους	Οι οικογένειες πληρώνουν μεγάλα ποσά για το πέρασμα- τα παιδιά αισθάνονται ότι αναγκάζονται να το ξεπληρώσουν μέσω εκμεταλλευτικής εργασίας.
Έλλειψη νομικού καθεστώτος	Χωρίς έγκυρα έγγραφα, τα παιδιά φοβούνται τις αρχές- οι διακινητές εκμεταλλεύονται αυτόν τον φόβο της απέλασης.
Αποσύνδεση	Ο αποχωρισμός από την οικογένεια και την κοινότητα αφήνει τα παιδιά απομονωμένα και χωρίς υποστήριξη.

Παραδείγματα κινδύνων ειδικά για τους ασυνόδευτους ανηλίκους:

Να αναγκάζονται να εργάζονται σε εργαστήρια εργασίας ή σε παράνομες καλλιέργειες κάνναβης για να εξοφλήσουν τα χρέη τους από το λαθρεμπόριο.
Σεξουαλική εκμετάλλευση με αντάλλαγμα τροφή, στέγη ή περαιτέρω ταξίδι.
Να εξαναγκαστείτε να διαπράξετε εγκλήματα όπως κλοπή, διανομή ναρκωτικών ή απάτη με έγγραφα.
Κρατούνται σε στρατόπεδα διέλευσης υπό ένοπλη φρουρά μέχρι οι οικογένειες να πληρώσουν λύτρα.

Για επαγγελματίες που εργάζονται με παιδιά πρόσφυγες

Γιατί αυτό έχει σημασία για τους επαγγελματίες που εργάζονται με παιδιά πρόσφυγες;

Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι δεν είναι απλώς “μετανάστες υπό διαμετακόμιση”. Είναι από τα παιδιά που κινδυνεύουν περισσότερο στον κόσμο και αποτελούν στόχο οργανωμένων εγκληματικών ομάδων που δρουν πέρα από τα σύνορα.

Βασικές επιπτώσεις για τους επαγγελματίες:

Ποτέ μην υποθέτετε ότι η κίνηση ενός παιδιού ήταν πλήρως εκούσια, ακόμη και αν φαίνεται να έχει συμφωνήσει.
Να αξιολογείτε πάντα για ενδείξεις εμπορίας και εκμετάλλευσης.
Κατανοήστε ότι τα δίκτυα λαθρεμπορίας μπορεί να συνεχίσουν να ασκούν έλεγχο στους ανηλίκους για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την άφιξή τους.
Αναγνωρίστε ότι ο φόβος των αρχών μπορεί να αποτρέψει την αποκάλυψη – τα ασφαλή περιβάλλοντα και η οικοδόμηση εμπιστοσύνης είναι απαραίτητα.

Ριζοσπαστικοποίηση:

Οι διαδικασίες ριζοσπαστικοποίησης μπορούν να χαρακτηριστούν από την ιδεολογία, την πολιτική ή τη θρησκεία.

Η ριζοσπαστικοποίηση περιλαμβάνει άτομα που απομακρύνονται σταδιακά από τις δημοκρατικές αρχές της κοινωνίας, ενώ ταυτόχρονα δικαιολογούν τη χρήση απειλών και βίας για την επίτευξη των στόχων τους. Η βία που διαπράττεται με ιδεολογικούς, θρησκευτικούς ή πολιτικούς στόχους αναφέρεται ως βίαιος εξτρεμισμός.

Ριζοσπαστικοποίηση: Μια βαθιά διαδικασία

Η ριζοσπαστικοποίηση είναι μια δυναμική και συχνά σταδιακή διαδικασία κατά την οποία τα άτομα υιοθετούν ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει πολιτικές, κοινωνικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις που έρχονται σε αντίθεση με ό,τι θεωρείται αποδεκτό από την κοινωνία. Η διαδικασία περιλαμβάνει συνήθως διάφορα στάδια, συμπεριλαμβανομένης της έκθεσης σε ριζοσπαστικές ιδέες, της αποδοχής αυτών των ιδεών ως μέρος της ταυτότητας του ατόμου και τελικά της κινητοποίησης για δράση. Στην πορεία, το άτομο μπορεί να υπόκειται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό πίεσης και επιρροής από άτομα και περιβάλλοντα. Για ορισμένους, η διαδικασία καταλήγει σε προγραμματισμένη ή παρορμητική δράση, ενώ άλλοι θα σταματήσουν ή θα γυρίσουν πίσω στην πορεία.

Βίαιος εξτρεμισμός: Η μετάβαση στη δράση

Ο βίαιος εξτρεμισμός αντιπροσωπεύει το πιο σοβαρό στάδιο της ριζοσπαστικοποίησης, όπου άτομα ή ομάδες περνούν από την υιοθέτηση ριζοσπαστικών ιδεών στην εκτέλεση πράξεων βίας. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τρομοκρατικές επιθέσεις, βία κατά ατόμων ή απόπειρες αποσταθεροποίησης της κοινωνίας. Τα κίνητρα πίσω από τον βίαιο εξτρεμισμό μπορεί να ποικίλλουν και κυμαίνονται από πολιτικές ή θρησκευτικές ατζέντες μέχρι εκδίκηση ή την αντίληψη μιας απειλής για την ταυτότητα του ατόμου. Η σχέση μεταξύ ριζοσπαστικοποίησης και βίαιου εξτρεμισμού είναι πολύπλοκη και ποικίλη, ανάλογα με το πλαίσιο και τους ατομικούς παράγοντες. Η γνώση σχετικά με την πορεία προς τη ριζοσπαστικοποίηση είναι σημαντική, τόσο για την πρόληψη όσο και για τη βοήθεια των ατόμων να απεμπλακούν.

Χαρακτηριστικά των διαδικασιών ριζοσπαστικοποίησης

Οι διαδικασίες ριζοσπαστικοποίησης ποικίλλουν τόσο ως προς τη διάρκεια όσο και ως προς το περιεχόμενο. Ορισμένα άτομα περνούν χρόνια και δεν διαπράττουν ποτέ βία, ενώ άλλα μπορεί να εμπλακούν σε εξτρεμιστική βία μετά από μόλις εβδομάδες ή μήνες. Μην περιμένετε να δείτε. Εξερευνήστε και μοιραστείτε τις ανησυχίες σας.

Η αναζήτηση του κοινωνικού ανήκειν, της ταυτότητας, του νοήματος και της προστασίας είναι κεντρικοί παράγοντες και κινητήριες δυνάμεις στην αρχή πολλών διαδικασιών ριζοσπαστικοποίησης.

Η επαφή με έναν ριζοσπαστικοποιητή, ο οποίος παρακινεί ή προσκαλεί κάποιον σε μια εξτρεμιστική κοινότητα, μπορεί να επιταχύνει περαιτέρω τη διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης. Το άτομο και το μήνυμα που μεταφέρει μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση του ανήκειν, της ασφάλειας και του σκοπού. Μπορεί να υπάρχουν διάφοροι βαθμοί πίεσης ή πειθούς. Ορισμένες διαδικασίες ξεκινούν όταν ένας ή περισσότεροι ριζοσπαστικοποιητές έρχονται σε επαφή, “γαμπρώνουν” ή προσκαλούν με άλλους τρόπους κάποιον σε μια κοινότητα. Η αρχή της διαδικασίας μπορεί να χαρακτηρίζεται από εθελοντισμό και ανεξαρτησία, αλλά αυτό μπορεί σταδιακά να αντικατασταθεί από εξαναγκασμό, απειλές ή απαιτήσεις για πίστη.

Το grooming στη ριζοσπαστικοποίηση αναφέρεται σε μια σκόπιμη και συστηματική προσπάθεια ενός ριζοσπαστικοποιητή να οικοδομήσει εμπιστοσύνη και συναισθηματική σύνδεση με ένα άτομο με την πάροδο του χρόνου, με στόχο να επηρεάσει τις πεποιθήσεις και τις συμπεριφορές του. Η διαδικασία συχνά ξεκινά με φαινομενικά καλοήθεις αλληλεπιδράσεις -προσφέροντας φιλία, υποστήριξη ή κατανόηση των προσωπικών αγώνων. Σταδιακά, ο ριζοσπαστικοποιητής εισάγει εξτρεμιστικές ιδέες και αφηγήσεις, διαμορφώνοντάς τες ως λύσεις στα προβλήματα του ατόμου ή ως έναν τρόπο για την επίτευξη σκοπού και ανήκειν. Καθώς η εμπιστοσύνη βαθαίνει, το άτομο μπορεί να απομονωθεί από εναλλακτικές προοπτικές και να εξαρτάται όλο και περισσότερο από τον ριζοσπαστικοποιητή για επικύρωση και ταυτότητα. Αυτή η χειραγώγηση μπορεί να κλιμακωθεί σε απαιτήσεις για πίστη, συμμετοχή σε παράνομες δραστηριότητες ή αποδοχή της βίας ως δικαιολογημένης.

Η διαδικασία ριζοσπαστικοποίησης δεν εξαρτάται από φυσικές συναντήσεις. Η ριζοσπαστικοποίηση μπορεί να λάβει χώρα στο διαδίκτυο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σε chat rooms. Οι διαδικτυακές σχέσεις μπορεί να είναι εξίσου σημαντικές με τις φυσικές φιλίες και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να θεωρούνται εξίσου σημαντικές.

Μπορεί να υπάρξουν περίοδοι που η αμφιβολία κάνει το άτομο αβέβαιο. Σε άλλες περιόδους, η διαδικασία κλιμακώνεται και η πεποίθηση είναι ισχυρή. Η επιρροή μας είναι πάντα μεγαλύτερη στην αρχή της διαδικασίας και όταν το άτομο βιώνει αμφιβολίες και αβεβαιότητα.

Εγκληματικότητα

Η εγκληματικότητα είναι η κατάσταση ή η ιδιότητα της συμμετοχής σε συμπεριφορές που παραβιάζουν το νόμο. Αναφέρεται στη διάπραξη πράξεων που ορίζονται ως εγκλήματα από τα νομικά συστήματα, περιλαμβάνοντας από ήσσονος σημασίας αδικήματα έως σοβαρό και οργανωμένο έγκλημα. Πιο απλά, η εγκληματικότητα είναι το μοτίβο ή η τάση διάπραξης παράνομων πράξεων.

Η εγκληματικότητα αναφέρεται σε συμπεριφορές και ενέργειες των νέων που παραβαίνουν το νόμο. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα παράνομων δραστηριοτήτων, από ήσσονος σημασίας αδικήματα όπως βανδαλισμός, κλοπή ή κατανάλωση αλκοόλ από ανήλικους, μέχρι πιο σοβαρά εγκλήματα όπως επίθεση, ληστεία ή βία που σχετίζεται με συμμορίες.

Στο πλαίσιο της νεολαίας, η εγκληματικότητα συχνά διαμορφώνεται από παράγοντες όπως η πίεση των συνομηλίκων, η έλλειψη θετικών προτύπων, οι δύσκολες οικογενειακές συνθήκες, ο κοινωνικός αποκλεισμός ή η αναζήτηση ταυτότητας και ανήκειν. Η πρώιμη εμπλοκή σε εγκληματική συμπεριφορά μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο επαναλαμβανόμενων παραβάσεων και βαθύτερης εμπλοκής σε εγκληματικά περιβάλλοντα.

Το έγκλημα ως υπηρεσία και η επιρροή συμμοριών αποτελούν ιδιαίτερα σημαντικές απειλές για τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, επειδή συνδυάζουν παγκόσμια εμβέλεια, προσβασιμότητα και ανωνυμία, καθιστώντας ευκολότερο από ποτέ για τις εγκληματικές ομάδες να στοχεύουν ευάλωτους νέους.

Η υπηρεσία Crime-as-a-Service επιτρέπει σε οποιονδήποτε -συμπεριλαμβανομένων των οργανωμένων εγκληματικών δικτύων- να αγοράζει φτηνά και ανώνυμα εργαλεία για χάκινγκ, απάτη, κλοπή ταυτότητας, ενοικίαση όπλων και άλλα εγκλήματα. Αυτό μειώνει το φράγμα εισόδου για παράνομες δραστηριότητες και δημιουργεί νέες ευκαιρίες εκμετάλλευσης των νέων προσφύγων, είτε εμπλέκοντάς τους άμεσα είτε κλέβοντας τα προσωπικά τους δεδομένα.

Το Gangfluencing αξιοποιεί τη δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να ωραιοποιήσει την κουλτούρα των συμμοριών, να στρατολογήσει νέα μέλη, να εκφοβίσει τους αντιπάλους και να προωθήσει τον εγκληματικό τρόπο ζωής. Οι νέοι πρόσφυγες, οι οποίοι συχνά αντιμετωπίζουν απομόνωση, διακρίσεις και φτώχεια, είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε αυτό το ψηφιακό grooming. Οι συμμορίες χρησιμοποιούν πλατφόρμες όπως το TikTok και το Instagram για να προσφέρουν την αίσθηση του ανήκειν, του γρήγορου χρήματος και του στάτους -συλλέγοντας τους νέους στην εκμετάλλευση και την εγκληματικότητα.

Μαζί, αυτές οι τάσεις διευκολύνουν:

Στόχευση, επαφή και χειραγώγηση ανηλίκων εξ αποστάσεως, πέρα από τα σύνορα.
Εκμεταλλεύονται τα τρωτά τους σημεία, όπως το τραύμα, η μοναξιά και η έλλειψη προστασίας.
Κλιμάκωση εγκληματικών επιχειρήσεων γρήγορα, με μικρό κίνδυνο εντοπισμού.

Για τους επαγγελματίες που εργάζονται με νέους πρόσφυγες, η αναγνώριση αυτών των δυναμικών είναι απαραίτητη. Η αντιμετώπιση των κινδύνων απαιτεί όχι μόνο αντιδράσεις της επιβολής του νόμου, αλλά και πρόληψη, εκπαίδευση και ισχυρά δίκτυα υποστήριξης για την αντιμετώπιση της έλξης της εγκληματικής επιρροής στο διαδίκτυο.

Επιπτώσεις
Προκλήσεις επιβολής του νόμου	Η επιρροή συμμοριών και το έγκλημα ως υπηρεσία (CaaS) αποτελούν νέες προκλήσεις για την επιβολή του νόμου, καθώς θολώνουν τα όρια μεταξύ των εγκληματικών δραστηριοτήτων στο διαδίκτυο και εκτός σύνδεσης. Η παρακολούθηση και η παρέμβαση σε αυτές τις δραστηριότητες απαιτούν εξελιγμένα εργαλεία και στρατηγικές.
Κοινοτικός αντίκτυπος	Η επιρροή της κουλτούρας των συμμοριών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να συμβάλει στην εξάπλωση της βίας και του εγκλήματος στις κοινότητες, καθιστώντας δυσκολότερη την καταπολέμηση των θεμάτων που σχετίζονται με τις συμμορίες σε τοπικό επίπεδο.
Ανάγκη για προγράμματα πρόληψης	Η αντιμετώπιση της επιρροής των συμμοριών και του εγκλήματος ως υπηρεσία περιλαμβάνει τη δημιουργία προγραμμάτων πρόληψης που ενημερώνουν τους νέους για τους κινδύνους της συμμετοχής σε συμμορίες και προσφέρουν θετικές εναλλακτικές λύσεις στην ελκυστικότητα της κουλτούρας των συμμοριών. Η εκπαίδευση δεξιοτήτων κριτικής σκέψης αποτελεί ουσιαστικό μέρος αυτών των προσπαθειών

Στην ουσία, το gangfluencing και το Crime-as-a-Service είναι η ψηφιακή εξέλιξη των παραδοσιακών δραστηριοτήτων των συμμοριών, αξιοποιώντας τη δύναμη των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης για την επέκταση της εμβέλειας και της επιρροής των εγκληματικών οργανώσεων.

Επιπτώσεις και ασυνόδευτοι ανήλικοι

Τα δευτερογενή αποτελέσματα στο διασυνοριακό έγκλημα σημαίνουν ότι οι εγκληματικές δραστηριότητες σε μια χώρα συχνά εξαπλώνονται σε άλλες. Όταν η επιβολή του νόμου πατάει τις συμμορίες, τους διακινητές ή τα εξτρεμιστικά δίκτυα σε μια περιοχή, οι ομάδες αυτές μπορεί απλώς να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους πέρα από τα σύνορα σε μέρη με ασθενέστερους ελέγχους.

Αυτό επηρεάζει ιδιαίτερα τους ασυνόδευτους ανηλίκους:

Τα δίκτυα εμπορίας ανθρώπων συχνά μετακινούνται, αυξάνοντας τον κίνδυνο εκμετάλλευσης των παιδιών κατά τη διέλευση ή μετά την άφιξή τους.
Οι διαδρομές διακίνησης ναρκωτικών και λαθρεμπορίου μετατοπίζονται σε νέες περιοχές, όπου οι ανήλικοι μπορεί να στρατολογούνται για τη μεταφορά αγαθών ή την αποπληρωμή χρεών.
Οι εξτρεμιστικές ομάδες εξάγουν ιδεολογία και τακτικές στρατολόγησης, χρησιμοποιώντας διαδικτυακές πλατφόρμες για να στοχεύσουν απομονωμένους νέους σε διάφορες χώρες.Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ένας νέος που έχει ριζοσπαστικοποιηθεί ή στρατολογηθεί σε μια χώρα να φτάσει αργότερα σε άλλη χώρα ως πρόσφυγας. Αυτό μπορεί να εισάγει ακούσια εξτρεμιστική ιδεολογία σε νέες κοινότητες και να δημιουργήσει πρόσθετες προκλήσεις για τις προσπάθειες πρόληψης και ένταξης.

Επειδή οι ασυνόδευτοι ανήλικοι συχνά στερούνται προστασίας, αυτές οι δευτερογενείς επιπτώσεις μπορούν γρήγορα να οδηγήσουν σε εκμετάλλευση, εγκληματική εμπλοκή ή ριζοσπαστικοποίηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η διασυνοριακή συνεργασία και ο έγκαιρος εντοπισμός είναι ουσιαστικής σημασίας για την ασφάλεια των νέων.

Βασικά συμπεράσματα & παραδείγματα

Η διάχυση της διασυνοριακής εγκληματικότητας υπογραμμίζει τη σημασία της διεθνούς συνεργασίας στην επιβολή του νόμου. Η αντιμετώπιση της εγκληματικότητας σε μια χώρα απαιτεί συχνά συντονισμένες διασυνοριακές προσπάθειες για να αποτραπεί η απλή μετεγκατάσταση των εγκληματιών και η εξάπλωση των αρνητικών επιπτώσεων σε άλλες περιοχές.

Παράδειγμα 1

Η τοπική νορβηγική αστυνομία έχει εκφράσει ανησυχίες σχετικά με την αυξανόμενη συμμετοχή των νέων σε εγκληματικά δίκτυα, μια τάση που φαίνεται να εμπνέεται ή να συνδέεται άμεσα με σουηδικές εγκληματικές οργανώσεις, οι οποίες συχνά αναφέρονται ως “Svenske tilstander” (σουηδικές συνθήκες). Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα ανησυχητική δεδομένης της εγγύτητας της Νορβηγίας με τη Σουηδία, όπου τα εν λόγω εγκληματικά δίκτυα έχουν ήδη εγκατασταθεί και δραστηριοποιούνται ενεργά εντός των νορβηγικών συνόρων.

Ως απάντηση σε αυτή την ανησυχητική τάση, οι νορβηγικές αρχές εξετάζουν το ενδεχόμενο στενότερης συνεργασίας με τις αντίστοιχες σουηδικές αρχές. Αυτό περιλαμβάνει το ενδεχόμενο κοινών περιπολιών μεταξύ των νορβηγικών και σουηδικών αστυνομικών δυνάμεων για την καταπολέμηση της αυξανόμενης διασυνοριακής εγκληματικότητας. Στόχος είναι να αποτραπεί η επιδείνωση της κατάστασης στη Νορβηγία στα επίπεδα που παρατηρούνται στη Σουηδία και να περιοριστεί η επιρροή των σουηδικών εγκληματικών δικτύων στο νορβηγικό έδαφος.

Η εξάπλωση της “Σουηδικής Κατάστασης” – Βία και ανησυχία για τις συμμορίες μεταξύ των σκανδιναβικών γειτόνων της

Παράδειγμα 2

Ένας δήμος επανεγκατέστησε έναν ασυνόδευτο ανήλικο που είχε φτάσει ως πρόσφυγας από μια ζώνη συγκρούσεων. Άγνωστο στις τοπικές αρχές, ο νέος είχε ήδη στρατολογηθεί από εξτρεμιστική ομάδα πριν εγκαταλείψει τη χώρα του. Μετά την άφιξή του, άρχισε να προσπαθεί να έρθει σε επαφή με ομοϊδεάτες του και να μοιράζεται ριζοσπαστικό υλικό στο διαδίκτυο. Χάρη στη στενή παρακολούθηση και την ανταλλαγή πληροφοριών, οι υπηρεσίες εθνικής ασφάλειας εντόπισαν τον κίνδυνο έγκαιρα και επενέβησαν πριν από τη διάπραξη βίαιης πράξης.

Νεαροί πρόσφυγες σε κίνδυνο: Ριζοσπαστικοποίηση & Εγκληματικότητα

Ενσωμάτωση και ένταξη

Η ένταξη είναι μια θεμελιώδης ανθρώπινη ανάγκη. Για τους νέους, ιδίως για εκείνους που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, η συμμετοχή σε κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη εμπιστοσύνης, αυτοεκτίμησης και αμοιβαίας κατανόησης. Οι πρώιμες σχέσεις βοηθούν στην ανάπτυξη γλωσσικών δεξιοτήτων, στην υιοθέτηση κοινών αξιών και στη διαμόρφωση δεσμών με συνομηλίκους και αρχές. Όταν λείπουν αυτές οι σχέσεις, τα παιδιά και οι νέοι μπορεί να αισθάνονται αποκλεισμένοι και απομονωμένοι, γεγονός που συχνά οδηγεί σε μοναξιά, προκλήσεις ψυχικής υγείας και παθητικότητα.

Οι ασυνόδευτοι νέοι πρόσφυγες και μετανάστες αντιμετωπίζουν συχνά νομικό, κοινωνικό και συναισθηματικό αποκλεισμό. Μπορεί να βιώνουν την αορατότητα, την απομόνωση και τη συνεχή “αλλοτρίωση”. Εάν αυτά τα συναισθήματα δεν αντιμετωπιστούν, μπορεί να μετατραπούν σε απογοήτευση, δυσπιστία ή αίσθηση αποσύνδεσης από την κοινωνία. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η αποσύνδεση αυξάνει τον κίνδυνο κρίσης ταυτότητας και καθιστά τους νέους ευκολότερους στόχους για ριζοσπαστικές και εγκληματικές ομάδες που υπόσχονται ένταξη και σκοπό.

Μια κρίση ταυτότητας προκύπτει συχνά όταν τα άτομα πασχίζουν να συμβιβάσουν το πώς βλέπουν τον εαυτό τους με το πώς τους αντιλαμβάνεται η κοινωνία. Για τους νέους πρόσφυγες, η σύγκρουση αυτή μπορεί να ενταθεί από τις διακρίσεις, ιδίως σε τομείς όπως η εκπαίδευση και η αγορά εργασίας. Η επανειλημμένη απόρριψη εξαιτίας ενός ονόματος που ακούγεται εθνοτικά ή ενός αντιληπτού ξένου υπόβαθρου μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα ανεπάρκειας και αυτοαμφισβήτησης. Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να εσωτερικεύσουν αρνητικά στερεότυπα, να νιώσουν αποκλεισμένοι από την ευρύτερη κοινότητα και να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στους θεσμούς.

Ο κοινωνικός αποκλεισμός -όπωςτα εμπόδια στην εκπαίδευση, τη σταθερή στέγαση ή την υγειονομική περίθαλψη- βαθαίνει ακόμη περισσότερο αυτή την αίσθηση απομόνωσης. Οι νέοι που ωθούνται στο περιθώριο της κοινωνίας συχνά αισθάνονται ότι δεν έχουν μέλλον και δεν έχουν πουθενά να ανήκουν. Αυτό δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για να παρέμβουν ριζοσπαστικά ή εγκληματικά δίκτυα, προσφέροντας μια αίσθηση ταυτότητας, σεβασμού, χρημάτων ή εκδίκησης.

Παράλληλα με τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διακρίσεις, οι νέοι πρόσφυγες φέρουν συχνά βαθιές συναισθηματικές πληγές. Πολλοί έχουν βιώσει τον πόλεμο, τη βία, τα βασανιστήρια ή την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Το τραύμα μπορεί να αφήσει μόνιμα σημάδια, όπως διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD), άγχος και κατάθλιψη. Χωρίς κατάλληλη φροντίδα ψυχικής υγείας, οι νέοι αυτοί μπορεί να δυσκολεύονται να ρυθμίσουν τα συναισθήματά τους ή να αντιμετωπίσουν συντριπτικά συναισθήματα θλίψης, φόβου ή αδυναμίας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επιθετική συμπεριφορά, χρήση ουσιών ή απόσυρση. Για ορισμένους, η υπόσχεση ελέγχου, σκοπού ή ανακούφισης -ακόμη και μέσω της βίας ή του εξτρεμισμού- μπορεί να είναι εξαιρετικά ελκυστική.

Η θλίψη είναι ένας άλλος ισχυρός παράγοντας. Πολλοί νέοι έχουν χάσει την οικογένεια, τους φίλους, τα σπίτια και την αίσθηση ασφάλειας. Μέσα στο χάος του εκτοπισμού, συχνά δεν υπάρχει χρόνος ή υποστήριξη για να επεξεργαστούν αυτή την απώλεια. Το πένθος που δεν αναγνωρίζεται ή καταπιέζεται μπορεί να μετατραπεί σε απελπισία, οργή ή μούδιασμα. Οι ριζοσπαστικές ομάδες εκμεταλλεύονται αυτά τα συναισθήματα, χρησιμοποιώντας μηνύματα όπως: “Σας πήραν τα πάντα – τώρα μπορείτε να αντεπιτεθείτε”.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες – τραύμα, απώλεια ταυτότητας, κοινωνικός αποκλεισμός, ανεπίλυτη θλίψη – είναι βαθιά συνδεδεμένοι μεταξύ τους και μπορούν να ενισχύσουν ο ένας τον άλλον. Το τραύμα μπορεί να οδηγήσει σε απόσυρση, η οποία βαθαίνει την απομόνωση και τη σύγχυση σχετικά με την ταυτότητα, δημιουργώντας μεγαλύτερη ευπάθεια στη χειραγώγηση και τη στρατολόγηση.

Για παράδειγμα:

Το τραύμα προκαλεί απόσυρση → η οποία επιδεινώνει την απομόνωση → η οποία βαθαίνει τη σύγχυση της ταυτότητας → η οποία κάνει τους νέους πιο ανοιχτούς σε ριζοσπαστικές επιρροές.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έγκαιρη, πολιτισμικά ευαίσθητη υποστήριξη δεν είναι προαιρετική – είναι απαραίτητη. Η παροχή βοήθειας στους νέους πρόσφυγες για να θεραπευτούν, να ξαναχτίσουν την αίσθηση του εαυτού τους και να βρουν ουσιαστικές συνδέσεις είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αποτραπεί η σπειροειδής πορεία προς τη ριζοσπαστικοποίηση και την εγκληματικότητα.

Στρατηγικές, εργαλεία και προσεγγίσεις πρόληψης για επαγγελματίες

Γιατί έχει σημασία η πολιτισμική προσαρμογή;

Οι νέοι πρόσφυγες και οι οικογένειές τους προέρχονται από διαφορετικά πολιτιστικά, θρησκευτικά και γλωσσικά υπόβαθρα. Οι εμπειρίες, οι πεποιθήσεις και οι αξίες τους διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο κατανοούν:

🧠 Ψυχική υγεία και τραύμα

🤝 Αρχή και εμπιστοσύνη

👨‍👩‍👧 Ρόλοι των φύλων και οικογενειακές υποχρεώσεις

👫 Ιδέες του ανήκειν και της κοινότητας

🆘 Στάσεις απέναντι στην αναζήτηση βοήθειας

Χωρίς πολιτισμική προσαρμογή, η καλοπροαίρετη υποστήριξη μπορεί να φανεί άσχετη, συγκεχυμένη ή ακόμη και ασεβής. Η αποτελεσματική πρόληψη και παρέμβαση πρέπει να ευθυγραμμιστεί με τις πολιτισμικές πραγματικότητες για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και δέσμευσης.

🛠️ Βασικές αρχές για πολιτισμικά προσαρμοσμένες παρεμβάσεις

✅ 1. Σεβαστείτε τις διαφορετικές αντιλήψεις για την ψυχική υγεία

Σε ορισμένους πολιτισμούς, το τραύμα και η δυσφορία εκφράζονται ως σωματικά συμπτώματα (“η καρδιά μου είναι βαριά”, “το σώμα μου είναι κουρασμένο”) και όχι ως συναισθηματικές ετικέτες.
Οι οικογένειες μπορεί να θεωρούν τους αγώνες ψυχικής υγείας ως πηγή ντροπής ή ως πνευματικό ζήτημα και όχι ως ψυχολογικό.
Στρατηγική: Χρήση πολιτισμικά σχετικής γλώσσας και μεταφορών. Εξετάστε το ενδεχόμενο να συμπεριλάβετε πολιτισμικούς διαμεσολαβητές ή διερμηνείς που είναι εξοικειωμένοι τόσο με τον πολιτισμό υποδοχής όσο και με τον πολιτισμό προέλευσης.

✅ 2. Εμπλοκή οικογενειών και κοινοτήτων

Ορισμένοι πολιτισμοί εκτιμούν τη συλλογική λήψη αποφάσεων έναντι της ατομικής αυτονομίας.
Η συμμετοχή των μελών της οικογένειας και των σεβαστών προσωπικοτήτων της κοινότητας μπορεί να ενισχύσει την αποδοχή και να μειώσει το στίγμα.
Στρατηγική: Όταν χρειάζεται, ενσωματώστε οικογενειακή συμβουλευτική, κοινοτικές διαβουλεύσεις ή συνεργάτες με βάση την πίστη για την ενίσχυση των μηνυμάτων υποστήριξης.

✅ 3. Προσαρμογή του περιεχομένου και της παράδοσης της παρέμβασης

Εργαλεία όπως η ψυχοεκπαίδευση, η θεραπεία ή οι ομαδικές συζητήσεις πρέπει να προσαρμόζονται στα πολιτισμικά πρότυπα σχετικά με την αποκάλυψη, τη δυναμική των φύλων και την ιεραρχία.
Στρατηγική: Χρησιμοποιήστε ευέλικτες προσεγγίσεις, όπως η αφήγηση ιστοριών, η τέχνη ή πολιτισμικά οικείες πρακτικές, αντί να περιμένετε από τους νέους να μοιραστούν προσωπικά συναισθήματα σε άγνωστες μορφές.

✅ 4. Έχετε επίγνωση των δυναμικών εξουσίας

Οι εμπειρίες διώξεων και διακρίσεων μπορεί να οδηγήσουν ορισμένους νέους και οικογένειες να μην εμπιστεύονται τις αρχές ή τους θεσμούς.
Στρατηγική: Να χτίζετε σχέσεις αργά, να τονίζετε την εμπιστευτικότητα και να εξηγείτε με σαφήνεια τον σκοπό των παρεμβάσεων για τη μείωση του φόβου.

✅ 5. Εκπαιδεύστε το προσωπικό σε θέματα πολιτισμικής επάρκειας

Το προσωπικό χρειάζεται δεξιότητες αναγνώρισης των πολιτισμικών διαφορών χωρίς στερεότυπα.
Στρατηγική: Παροχή κατάρτισης σχετικά με τη διαπολιτισμική επικοινωνία, την ευαισθητοποίηση σε θέματα προκατάληψης και το πολιτισμικό πλαίσιο των εξυπηρετούμενων πληθυσμών.

Κατανόηση της σύνδεσης: ριζοσπαστικοποίηση και εγκληματικότητα

Όπως αναφέραμε προηγουμένως , υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ των προβλημάτων ψυχικής υγείας και της ευπάθειας ενός νέου ατόμου στη ριζοσπαστικοποίηση και την εγκληματική συμπεριφορά. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι με προβλήματα ψυχικής υγείας είναι βίαιοι, αλλά ότι η μη θεραπευμένη ψυχολογική δυσφορία, σε συνδυασμό με δύσκολες συνθήκες ζωής, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο επικράτησης επιβλαβών επιρροών. Υπάρχει μια καλά τεκμηριωμένη και σύνθετη σχέση μεταξύ των προκλήσεων ψυχικής υγείας, όπως το τραύμα, η κατάθλιψη, το άγχος ή η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) και της αυξημένης ευπάθειας ενός νέου ατόμου στη ριζοσπαστικοποίηση και την εμπλοκή σε εγκληματική συμπεριφορά. Αυτή η σύνδεση δεν σημαίνει ότι τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας είναι εγγενώς βίαια ή επικίνδυνα, αλλά μάλλον αναδεικνύει πώς η ανεπεξέργαστη ψυχολογική δυσφορία, όταν συνδυάζεται με εξωτερικούς παράγοντες κινδύνου, όπως ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι διακρίσεις, η φτώχεια ή η έκθεση στη βία, μπορεί να δημιουργήσει πρόσφορο έδαφος για να ριζώσουν επιβλαβείς ιδεολογίες ή εγκληματικές επιρροές. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο συναισθηματικός πόνος, η σύγχυση ταυτότητας και η έλλειψη υποστηρικτικών δομών μπορεί να οδηγήσουν τους νέους στην αναζήτηση του ανήκειν, του σκοπού ή της αίσθησης ελέγχου σε ομάδες ή συμπεριφορές που προσφέρουν γρήγορες αλλά επικίνδυνες λύσεις.

Η ψυχική υγεία ως παράγοντας κινδύνου

Οι νέοι πρόσφυγες βιώνουν συχνά τραύματα από πόλεμο, βία ή απώλεια. Συχνά υποφέρουν από κατάθλιψη, άγχος και μετατραυματικό στρες. Τα αισθήματα απελπισίας, αναξιότητας ή απομόνωσης είναι επίσης κοινά γι’ αυτούς και όταν αυτά τα προβλήματα ψυχικής υγείας δεν αναγνωρίζονται ή δεν αντιμετωπίζονται, οι νέοι μπορεί να εκδηλώσουν βίαιες πράξεις, κλοπές ή χρήση ναρκωτικών (εγκληματικότητα). Ή να αναζητούν το ανήκειν, την ταυτότητα ή την εκδίκηση μέσω εξτρεμιστικών ομάδων (ριζοσπαστικοποίηση).

Ψυχολογική ευπάθεια

Τα προβλήματα ψυχικής υγείας μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο ένας νέος βλέπει τον κόσμο, ρυθμίζει τα συναισθήματά του και σχετίζεται με τους άλλους. Οι ριζοσπαστικές και εγκληματικές ομάδες συχνά εκμεταλλεύονται αυτά τα τρωτά σημεία. Τους προσφέρουν μια ξεκάθαρη ταυτότητα (“Είσαι πολεμιστής!”, “Έχεις σημασία!”), μια αιτία για να δώσουν νόημα στον πόνο τους ή ακόμη και μια ομάδα ή “οικογένεια” που τους αποδέχεται.

Αντιμετώπιση του πόνου με λάθος τρόπο

Χωρίς υγιείς τρόπους αντιμετώπισης του τραύματος ή του συναισθηματικού πόνου, οι νέοι μπορεί να στραφούν στη βία, τη χρήση ουσιών και τις συμμορίες ή τις εξτρεμιστικές ομάδες (για προστασία ή ένταξη). Αυτές είναι δυσπροσαρμοστικές στρατηγικές αντιμετώπισης, που βραχυπρόθεσμα φαίνονται χρήσιμες, αλλά μακροπρόθεσμα είναι επικίνδυνες.

Κοινωνικά και περιβαλλοντικά αίτια

Τα προβλήματα ψυχικής υγείας δεν οδηγούν από μόνα τους στην εγκληματικότητα ή σε ριζοσπαστικές πεποιθήσεις. Όταν όμως συνδυάζονται με διακρίσεις ή ρατσισμό, φτώχεια ή αποκλεισμό και έλλειψη υποστήριξης ή σκοπού… ο κίνδυνος αυξάνεται. Αυτό σημαίνει ότι το περιβάλλον παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο με την ψυχική υγεία του ατόμου. Ψυχική

οι προκλήσεις στον τομέα της υγείας, ιδίως το τραύμα και η απώλεια ταυτότητας, δημιουργούν συναισθηματικά και ψυχολογικά κενά. Οι ριζοσπαστικές ή εγκληματικές ομάδες προσφέρονται να καλύψουν αυτά τα κενά με ψεύτικες λύσεις και γι’ αυτό η πρόληψη πρέπει να περιλαμβάνει έγκαιρη φροντίδα ψυχικής υγείας, συναισθηματική υποστήριξη και ασφαλείς χώρους για τους νέους ώστε να θεραπεύονται, να συνδέονται και να βρίσκουν νόημα με θετικούς τρόπους.

Στρατηγικές πρόληψης με επίκεντρο την ψυχική υγεία

Στρατηγικές πρόληψης με επίκεντρο την ψυχική υγεία

Η αντιμετώπιση των αναγκών ψυχικής υγείας των νέων προσφύγων είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους πρόληψης της ριζοσπαστικοποίησης και της εγκληματικής συμπεριφοράς. Όταν η συναισθηματική δυσφορία αναγνωρίζεται έγκαιρα και αντιμετωπίζεται με φροντίδα, μειώνεται ο κίνδυνος να στραφούν οι νέοι σε επιβλαβείς ομάδες ή συμπεριφορές για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Παρακάτω παρατίθενται πέντε βασικοί πυλώνες πρόληψης που εστιάζουν ειδικά στην ψυχική υγεία, οι οποίοι αντλούνται τόσο από την τεκμηριωμένη πρακτική όσο και από την εμπειρία της πραγματικής ζωής.

6. ΈΚΔΟΣΗ ΤΟΜΈΩΝ

Ο έγκαιρος εντοπισμός και η υποστήριξη είναι ζωτικής σημασίας. Πολλοί νέοι πρόσφυγες φέρουν βαθιά συναισθηματικά τραύματα από τον πόλεμο, τον εκτοπισμό ή την απώλεια, αλλά αυτά συχνά περνούν απαρατήρητα ή δεν αντιμετωπίζονται. Ο έλεγχος ψυχικής υγείας θα πρέπει να εισάγεται κατά τη διάρκεια των διαδικασιών εισαγωγής, όπως όταν ένα παιδί εγγράφεται στο σχολείο, εντάσσεται σε ένα κέντρο νεολαίας ή εισέρχεται σε μια νέα κοινότητα. Αυτές οι εξετάσεις μπορούν να ανιχνεύσουν σημάδια τραύματος, διαταραχής μετατραυματικού στρες (PTSD), κατάθλιψης, άγχους ή συναισθηματικού μουδιάσματος. Η Ψυχολογική Πρώτη Βοήθεια (ΨΠΒ), ειδικά όταν παρέχεται με πολιτισμικά ευαίσθητο και ενημερωμένο για το τραύμα τρόπο, μπορεί να προσφέρει άμεση συναισθηματική υποστήριξη. Εκπαιδευμένο προσωπικό σε σχολεία, καταφύγια προσφύγων ή κοινοτικές οργανώσεις μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της συναισθηματικής δυσφορίας και να συνδέσει τους νέους με περαιτέρω φροντίδα, αν χρειαστεί. Η φροντίδα με γνώμονα το τραύμα δίνει έμφαση στην ασφάλεια, την εμπιστοσύνη και την ενδυνάμωση, διασφαλίζοντας ότι οι νέοι αισθάνονται ασφάλεια και σεβασμό σε κάθε βήμα της διαδικασίας υποστήριξης.

Πολλοί νέοι και οικογένειες προέρχονται από πολιτισμούς όπου η ψυχική υγεία στιγματίζεται ή παρεξηγείται. Η ψυχοεκπαίδευση συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση και την ανάπτυξη συναισθηματικής παιδείας, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την έγκαιρη πρόληψη. Η διδασκαλία στους νέους πρόσφυγες σχετικά με το πώς το τραύμα επηρεάζει τον εγκέφαλο και τα συναισθήματα, πώς μοιάζουν οι υγιείς στρατηγικές αντιμετώπισης και πώς να αναγνωρίζουν σημάδια δυσφορίας στον εαυτό τους ή σε άλλους, τους βοηθά να αναλάβουν τον έλεγχο της συναισθηματικής τους ευημερίας. Οι οικογένειες χρειάζονται επίσης ψυχοεκπαίδευση για να κατανοήσουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους και να τα υποστηρίξουν αποτελεσματικά. Όταν οι γονείς μαθαίνουν ότι συναισθηματικές αντιδράσεις όπως ο θυμός ή η απόσυρση μπορεί να είναι σημάδια τραύματος και όχι κακής συμπεριφοράς, μπορούν να ανταποκριθούν με περισσότερη συμπόνια. Η μείωση του στίγματος είναι το κλειδί. Όταν οι νέοι και οι οικογένειες αρχίζουν να βλέπουν την υποστήριξη της ψυχικής υγείας ως μια φυσιολογική, θετική και ενδυναμωτική διαδικασία, είναι πιο πιθανό να αναζητήσουν βοήθεια έγκαιρα, πριν τα προβλήματα κλιμακωθούν σε επικίνδυνες συμπεριφορές.

Πολλοί νέοι πρόσφυγες έχουν ζήσει πόλεμο, βία και εκτοπισμό. Αυτές οι εμπειρίες συχνά οδηγούν σε διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD), άγχος και συναισθηματικό μούδιασμα. Οι παραδοσιακές θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορεί να μην αισθάνονται πάντα ασφαλείς ή σχετικές με αυτούς, ειδικά όταν οι πολιτισμικές πεποιθήσεις και τα στυλ επικοινωνίας διαφέρουν. Μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι η αφηγηματική θεραπεία έκθεσης (NET), η οποία έχει σχεδιαστεί ειδικά για άτομα που έχουν βιώσει πολλαπλά τραυματικά γεγονότα. Η προσέγγιση αυτή καθοδηγεί τους νέους μέσα από την αφήγηση της ιστορίας της ζωής τους, τόσο των θετικών όσο και των τραυματικών γεγονότων, με έναν δομημένο, ασφαλή τρόπο. Βοηθώντας τους να τοποθετήσουν τις τραυματικές εμπειρίες σε ένα συνεκτικό χρονοδιάγραμμα, η NET επιτρέπει στους νέους να αρχίσουν να ενσωματώνουν τις αναμνήσεις τους αντί να στοιχειώνονται από αυτές. Αποκαθιστά την αίσθηση της συνέχειας και του νοήματος στη ζωή τους και έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη για τους πληθυσμούς που έχουν πληγεί από τον πόλεμο.

Για πολλούς νέους, ιδίως για εκείνους που αντιμετωπίζουν γλωσσικά εμπόδια ή βαθιές συναισθηματικές πληγές, η θεραπεία συζήτησης μπορεί να μην είναι το πιο αποτελεσματικό σημείο εκκίνησης. Η θεραπεία με εκφραστικές τέχνες προσφέρει εναλλακτικούς τρόπους επεξεργασίας του πόνου, απελευθέρωσης συναισθημάτων και οικοδόμησης ταυτότητας χωρίς να απαιτούνται λεκτικές εξηγήσεις. Μορφές τέχνης όπως ο χορός, η μουσική, το δράμα, η ζωγραφική και η αφήγηση ιστοριών δίνουν στους νέους εργαλεία για να εκφράσουν συναισθήματα που μπορεί να μην κατανοούν ακόμη ή να μην είναι έτοιμοι να μιλήσουν γι’ αυτά. Αυτές οι δημιουργικές μέθοδοι βοηθούν στη μείωση του άγχους, στη βελτίωση της διάθεσης και στην ανάπτυξη συναισθηματικής αυτογνωσίας. Δημιουργούν επίσης ένα χώρο για χαρά, φαντασία και ελπίδα, όλα ζωτικά μέρη της ανάρρωσης και της ανάπτυξης. Όταν ενσωματώνονται σε ομαδικά πλαίσια, οι δραστηριότητες των εκφραστικών τεχνών μπορούν επίσης να ενισχύσουν τους κοινωνικούς δεσμούς και να προωθήσουν μια κοινή αίσθηση του ανήκειν, βοηθώντας στην ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης και της σύνδεσης μετά το τραύμα.

Καθώς πολλοί νέοι πρόσφυγες είναι ψηφιακά συνδεδεμένοι, τα διαδικτυακά εργαλεία και εφαρμογές ψυχικής υγείας μπορούν να αποτελέσουν ισχυρό συμπλήρωμα της προσωπικής υποστήριξης. Αυτές οι πλατφόρμες προσφέρουν διακριτική, άμεση πρόσβαση σε ψυχολογικούς πόρους και μπορούν να συμβάλουν στην ομαλοποίηση των συζητήσεων για την ψυχική υγεία. Εφαρμογές όπως το MindShift (που επικεντρώνεται στο άγχος), το Woebot (ένα chatbot που χρησιμοποιεί τεχνικές βασισμένες σε αποδείξεις) ή το Headspace (mindfulness και χαλάρωση) παρέχουν διαδραστικά και πολιτισμικά ουδέτερα εργαλεία για τη διαχείριση του άγχους, την εκμάθηση δεξιοτήτων αντιμετώπισης και την ανάπτυξη συναισθηματικής επίγνωσης. Επιπλέον, οι ψηφιακές πλατφόρμες αφήγησης επιτρέπουν στους νέους να δημιουργήσουν και να μοιραστούν τις δικές τους αφηγήσεις μέσω βίντεο, ήχου ή γραφής. Αυτό τους δίνει ενεργό ρόλο στην αντιμετώπιση αρνητικών ή ριζοσπαστικών μηνυμάτων στο διαδίκτυο και ενισχύει μια ισχυρή, θετική αίσθηση ταυτότητας. Τα εργαλεία αυτά προωθούν την αυτοέκφραση, την κριτική σκέψη και τη σύνδεση με άλλους που μπορεί να μοιράζονται παρόμοιες διαδρομές.

Οι νέοι πρόσφυγες χρειάζονται ασφαλείς χώρους όπου αισθάνονται ευπρόσδεκτοι, σεβαστοί και αξιόλογοι. Αυτά τα περιβάλλοντα υποστηρίζουν τη συναισθηματική επούλωση και μειώνουν το αίσθημα αποξένωσης που συχνά οδηγεί τους νέους προς εξτρεμιστικές ή εγκληματικές ομάδες. Τα κοινοτικά κέντρα, οι κόμβοι νεολαίας ή τα σχολικά προγράμματα θα πρέπει να προσφέρουν δομημένες, θετικές δραστηριότητες σε ένα περιβάλλον χωρίς κριτική και χωρίς αποκλεισμούς. Οι δραστηριότητες μπορεί να περιλαμβάνουν τέχνη, αθλητισμό, ομάδες διαλόγου ή συνεργατικά κοινοτικά έργα. Τα προγράμματα ένταξης που φέρνουν κοντά πρόσφυγες και ντόπιους νέους βοηθούν στην ανάπτυξη φιλικών σχέσεων, αμοιβαίας κατανόησης και κοινής αίσθησης του ανήκειν. Αυτό μειώνει την κοινωνική απομόνωση και οικοδομεί θετική ταυτότητα, και οι δύο παράγοντες προστασίας από τη ριζοσπαστικοποίηση.

Η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία (ΓΣΘ) είναι μια ευρέως αναγνωρισμένη μέθοδος που βοηθά τα άτομα να αναγνωρίσουν και να αλλάξουν επιβλαβή πρότυπα στις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους. Για τους νέους πρόσφυγες, η CBT μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην αντιμετώπιση:

Γνωστικές διαστρεβλώσεις (“Είμαι άχρηστος” ή “Όλοι είναι εναντίον μου”)
Διαχείριση θυμού και παρορμητικές αντιδράσεις
Συναισθήματα απελπισίας ή εκδίκησης που συνδέονται με τραύματα ή αδικίες του παρελθόντος

Τα ομαδικά εργαστήρια κατάρτισης σε θέματα ανθεκτικότητας συμπληρώνουν τη CBT, διδάσκοντας βασικές δεξιότητες ζωής, όπως συναισθηματική εγγραμματοσύνη, επίλυση προβλημάτων, επίλυση συγκρούσεων και διαχείριση του άγχους. Τα προγράμματα αυτά βοηθούν τους νέους να οικοδομήσουν εσωτερικούς πόρους που τους προστατεύουν από αρνητικές επιρροές και τους προετοιμάζουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής με αυτοπεποίθηση και ηρεμία.

Η πρόληψη με επίκεντρο την ψυχική υγεία δεν έχει να κάνει με το να χαρακτηρίζουμε τους νέους ως “σε κίνδυνο” ή “επικίνδυνους”, αλλά με το να βλέπουμε τον πόνο τους, να ανταποκρινόμαστε με συμπόνια και να τους παρέχουμε τα εργαλεία και την υποστήριξη που χρειάζονται για να οικοδομήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Όταν το τραύμα αντιμετωπίζεται έγκαιρα, όταν οι νέοι γίνονται δεκτοί σε χώρους χωρίς αποκλεισμούς και όταν οι κοινότητες είναι εξοπλισμένες για να ανταποκριθούν, η πορεία προς τη ριζοσπαστικοποίηση ή την εγκληματικότητα μπορεί να διακοπεί πριν καν αρχίσει.

Η εμπλοκή των πολιτών ως πρόληψη της εγκληματικότητας και της ριζοσπαστικοποίησης

Αυτές οι συστηματικές διακρίσεις δημιουργούν εμπόδια για τους μετανάστες και τους απογόνους τους σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συμμετοχής, συμβάλλοντας στην αίσθηση του αποκλεισμού και της χαμηλής ένταξης στην κοινωνία υποδοχής.Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κρίση ταυτότητας. Επαναλαμβανόμενες εμπειρίες ρατσισμού μπορούν να υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη στην κοινωνία και να οδηγήσουν τους μετανάστες να αποσυρθούν ή να μην ταυτίζονται με την κοινωνία υποδοχής. Αυτό είναι ιδιαίτερα σοβαρό και μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, όπως η συμμετοχή στην εγκληματικότητα και η ριζοσπαστικοποίηση. Αυτή η αίσθηση αποκλεισμού μπορεί να συμβάλει στην αύξηση της νεανικής εγκληματικότητας και της ριζοσπαστικοποίησης. Η συμμετοχή στα κοινά παρέχει μια εποικοδομητική και ενδυναμωτική διέξοδο για αυτά τα σύνθετα συναισθήματα. Αντί να εκφράζουν την απογοήτευσή τους με επιβλαβείς συμπεριφορές, οι νέοι μπορούν να διοχετεύσουν την ενέργειά τους στη δημιουργία αλλαγών, στην οικοδόμηση της κοινότητας και στο να δώσουν βήμα στη φωνή και τις ιστορίες τους. Πρακτικοί τρόποι συμμετοχής

Εθελοντισμός: Συμμετοχή σε τοπικά έργα, περιβαλλοντικούς καθαρισμούς ή φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.

Κοινοτικός διάλογος: Συμμετοχή σε ομάδες νέων, συμμετοχή σε δημόσιες συναντήσεις, οργάνωση στρογγυλών τραπεζιών ή συμμετοχή σε πολιτιστικές ανταλλαγές.

Συνηγορία και αφήγηση: Μοιραστείτε προσωπικές ιστορίες, ευαισθητοποιήστε για τις εμπειρίες των προσφύγων ή υποστηρίξτε σκοπούς μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και κοινοτικών εκστρατειών.

Άτυπη ηγεσία: Ανάληψη πρωτοβουλιών σε ομάδες συνομηλίκων, οργάνωση διαδραστικών εργαστηρίων, βοήθεια στην οργάνωση δραστηριοτήτων ή υποστήριξη άλλων σε παρόμοιες καταστάσεις.

Η υποστήριξη των νέων προσφύγων που κινδυνεύουν από ριζοσπαστικοποίηση ή εγκληματική συμπεριφορά απαιτεί κάτι περισσότερο από ευαισθητοποίηση, απαιτεί πρακτικά, πολιτισμικά ευαίσθητα εργαλεία που αντιμετωπίζουν τις συναισθηματικές και ψυχολογικές ρίζες της ευπάθειας. Οι επαγγελματίες που εργάζονται σε σχολεία, κοινοτικά κέντρα, καταφύγια ή υπηρεσίες ψυχικής υγείας μπορούν να εφαρμόσουν μια σειρά αποτελεσματικών προσεγγίσεων που έχουν προσαρμοστεί στις πραγματικότητες που αντιμετωπίζουν οι νέοι πρόσφυγες. Αυτές οι μέθοδοι θα πρέπει να δίνουν προτεραιότητα στη θεραπεία, την οικοδόμηση ταυτότητας, τη συναισθηματική ρύθμιση και την εμπιστοσύνη.

Προγράμματα καθοδήγησης, υποστήριξης ομότιμων και εξόδου

Οι νέοι χρειάζονται σχέσεις εμπιστοσύνης προκειμένου να θεραπευτούν, να αναπτυχθούν και να οικοδομήσουν την αίσθηση του ανήκειν. Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς προστατευτικούς παράγοντες κατά της ευαλωτότητας -είτε στο έγκλημα, είτε στη ριζοσπαστικοποίηση, είτε στην απόγνωση- είναι να έχουν κάποιον να μιλήσουν σε αυτόν που κατανοεί τις εμπειρίες τους και μπορεί να τους καθοδηγήσει προς τα εμπρός.

Τα μοντέλα καθοδήγησης και υποστήριξης από ομοτίμους διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην πρόληψη και την ενδυνάμωση. Σε αυτά τα μοντέλα, μεγαλύτεροι νέοι ή ενήλικες που έχουν αντιμετωπίσει με επιτυχία τις προκλήσεις του εκτοπισμού, της ενσωμάτωσης ή της εξόδου από εγκληματικά ή εξτρεμιστικά περιβάλλοντα καθοδηγούν νεότερους συνομηλίκους. Οι σχέσεις αυτές μπορούν να λάβουν πολλές μορφές, από την άτυπη καθοδήγηση έως τα δομημένα, μακροπρόθεσμα προγράμματα.

Βασικά χαρακτηριστικά της καθοδήγησης και της υποστήριξης από ομότιμους

Εμπιστευτικές σχέσεις: Οι μέντορες λειτουργούν ως σταθερές, αξιόπιστες φιγούρες στη ζωή ενός νέου ατόμου – κάποιος που ακούει χωρίς να κρίνει, αποτελεί πρότυπο θετικής συμπεριφοράς και προσφέρει πρακτικές συμβουλές.
Πρότυπα ρόλων: Για τους νέους πρόσφυγες, το να βλέπουν κάποιον που αντιμετώπισε παρόμοια εμπόδια και έχτισε μια σταθερή ζωή παρέχει ελπίδα και κίνητρο. Οι μέντορες αποδεικνύουν ότι οι θετικές διαδρομές είναι δυνατές.
Ασφαλείς χώροι διαλόγου: Τα προγράμματα καθοδήγησης δημιουργούν περιβάλλοντα όπου οι νέοι αισθάνονται ασφαλείς να μοιράζονται δύσκολες εμπειρίες, να θέτουν ερωτήσεις και να εκφράζουν αμφιβολίες.
Γέφυρες μεταξύ κοινοτήτων: Μέντορες μπορεί να είναι ντόπιοι νέοι που έχουν εκπαιδευτεί στη διαπολιτισμική κατανόηση, τον αντιρατσισμό και την επίλυση συγκρούσεων, βοηθώντας στην οικοδόμηση δεσμών μεταξύ των προσφυγικών κοινοτήτων και της ευρύτερης κοινωνίας.
Δεξιότητες ζωής και καθορισμός στόχων: όπως η πλοήγηση στο σχολικό σύστημα, η εύρεση εργασίας, η κατανόηση των νόμων, η διαχείριση των οικονομικών ή η διαχείριση των συγκρούσεων χωρίς βία.
Ταυτότητα και ένταξη: Αυτές οι συνδέσεις εξουδετερώνουν τα αισθήματα απομόνωσης και αποξένωσης ενισχύοντας την αίσθηση ταυτότητας και σκοπού που εδράζεται σε θετικούς κοινοτικούς δεσμούς.

🔹 Προγράμματα εξόδου για εγκληματική και εξτρεμιστική εμπλοκή

Για τους νέους που έχουν ήδη εμπλακεί σε συμμορίες ή εξτρεμιστικά δίκτυα, τα προγράμματα εξόδου παρέχουν μια οργανωμένη διέξοδο. Οι πρωτοβουλίες αυτές συχνά συνεργάζονται με μοντέλα καθοδήγησης και υποστήριξης από ομοτίμους για την ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης, της ασφάλειας και της αυτοεκτίμησης.

Τα προγράμματα εξόδου συνήθως περιλαμβάνουν:

Ατομική συμβουλευτική: Προσαρμοσμένη υποστήριξη για την αντιμετώπιση του τραύματος, των αγώνων ταυτότητας και των κινήτρων συμμετοχής.
Πρακτική βοήθεια: Βοήθεια σε θέματα στέγασης, εκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης και νομικά ζητήματα που μπορεί να κρατήσουν τους νέους εγκλωβισμένους σε εγκληματικά περιβάλλοντα.
Καθοδήγηση από αξιόπιστους αγγελιοφόρους: Πρώην μέλη συμμοριών ή άτομα που έχουν εγκαταλείψει εξτρεμιστικές ομάδες λειτουργούν συχνά ως μέντορες, χρησιμοποιώντας τη βιωμένη εμπειρία τους για να εμπνεύσουν την αλλαγή.
Σχεδιασμός ασφάλειας: Στρατηγικές για την προστασία των ατόμων από αντίποινα ή επαναπρόσληψη.
Οικογενειακή υποστήριξη: Συμμετοχή των γονέων ή των φροντιστών για την ενίσχυση των προστατευτικών δικτύων.
Επανένταξη στην κοινότητα: Θετικές κοινωνικές δραστηριότητες και ευκαιρίες συμμετοχής στην πολιτική ζωή.

Τα προγράμματα αυτά αναγνωρίζουν ότι η απλή τιμωρία ή ο στιγματισμός των νέων σπάνια λειτουργεί. Αντ’ αυτού, εστιάζουν στην ανάπτυξη ικανοτήτων, στην αντιμετώπιση των υποκείμενων αναγκών και στην προσφορά πραγματικών εναλλακτικών λύσεων προς το έγκλημα και τον εξτρεμισμό.

🔹 Ευρύτερος αντίκτυπος της καθοδήγησης και της υποστήριξης από ομοτίμους

Όταν σχεδιάζονται προσεκτικά, η καθοδήγηση και η υποστήριξη από ομοτίμους:

Βελτίωση της αυτοεκτίμησης και της αυτοαποτελεσματικότητας.
Μείωση της πιθανότητας στρατολόγησης σε εγκληματικούς ή εξτρεμιστικούς κύκλους.
Ενίσχυση της ανθεκτικότητας έναντι της χειραγώγησης και της εκμετάλλευσης.
Δημιουργήστε πρεσβευτές της θετικής αλλαγής, καθώς οι νέοι που καθοδηγούνται συχνά γίνονται οι ίδιοι μέντορες.

Μείωση των προσλήψεων μέσω διατομεακής και πολυτομεακής συνεργασίας

Για την αποτελεσματική πρόληψη της στρατολόγησης ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων και αιτούντων άσυλο σε εγκληματικά περιβάλλοντα και εξτρεμιστικές ομάδες, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν τόσο οι ατομικές ευπάθειες όσο και οι διαρθρωτικές συνθήκες που αυξάνουν τον κίνδυνο. Αυτό απαιτεί διατομεακή συνεργασία – μια συντονισμένη προσέγγιση στην οποία συμμετέχουν σχολεία, υπηρεσίες παιδικής πρόνοιας, αστυνομία, μεταναστευτικές αρχές, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, θρησκευτικές κοινότητες και επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Ο κατάλογος των εμπλεκόμενων φορέων δεν είναι περιορισμένος και εξαρτάται από την εκάστοτε περίπτωση και κατάσταση!

Βασική εστίαση: Εξάλειψη ή μείωση των βαθύτερων αιτιών της εγκληματικότητας και της ριζοσπαστικοποίησης

Για να “μειωθεί η στρατολόγηση σε εγκληματικά και εξτρεμιστικά περιβάλλοντα και δραστηριότητες με την εξάλειψη ή τη μείωση των κοινωνικών και ατομικών αιτιών και διαδικασιών”, η συνεργασία πρέπει να αντιμετωπίσει τους διασταυρούμενους παράγοντες κινδύνου που ωθούν τους νέους πρόσφυγες προς τις συμμορίες, τα δίκτυα εμπορίας ανθρώπων ή τις ριζοσπαστικές ομάδες που προσφέρουν μια αίσθηση ταυτότητας, εκδίκησης ή ένταξης.

Επίπεδο	Αιτίες/παράγοντες κινδύνου	Διατομεακές στρατηγικές
1. Κοινωνικά αίτια (διαρθρωτικό επίπεδο)	– Συστημικές διακρίσεις και ρατσισμός στην εκπαίδευση, τη στέγαση και τους δημόσιους χώρους → αποκλεισμός & δυσαρέσκεια – Περιορισμένη πρόσβαση στο νόμιμο εισόδημα (περιορισμοί εργασίας, φτώχεια) – Μακροχρόνιες & αβέβαιες διαδικασίες ασύλου → απελπισία & δυσπιστία – Υποχρηματοδοτούμενα προγράμματα ένταξης/ένταξης → αορατότητα & απόρριψη – Πόλωση & στιγματισμός που εκμεταλλεύονται οι εξτρεμιστές στρατολόγοι	– Εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς & επαγγελματική κατάρτιση συνδεδεμένη με θέσεις εργασίας – Συνεργασία (δήμοι, ΜΚΟ, εργοδότες) → πρακτική άσκηση & αξιοπρεπής εργασία – Μείωση του χρόνου αναμονής για το άσυλο & ενίσχυση των νομικών εγγυήσεων – Προγράμματα διαλόγου & οικοδόμησης εμπιστοσύνης για την αντιμετώπιση των αφηγήσεων περί αποκλεισμού
2. Ατομικές αιτίες (προσωπικό επίπεδο)	– Τραύματα & προκλήσεις ψυχικής υγείας (πόλεμος, εκτοπισμός, απώλεια) – Κρίσεις ταυτότητας & αποξένωση → ευαισθησία σε εξτρεμιστικές ιδεολογίες – Έλλειψη καθοδήγησης από ενήλικες ή θετικών προτύπων – Πίεση από συνομηλίκους & διαδικτυακή χειραγώγηση (συμμορίες, ριζοσπαστικό περιεχόμενο) – Ανεπίλυτα παράπονα (ταπείνωση, αδικία)	– Θεραπεία ψυχικής υγείας με γνώμονα το τραύμα και πολιτισμική ευαισθησία – Οικοδόμηση ταυτότητας μέσω αθλητικών, καλλιτεχνικών και κοινοτικών δραστηριοτήτων – Συμβουλευτική καθοδήγηση των νέων από αξιόπιστους αγγελιοφόρους (συμπεριλαμβανομένων των προσφύγων) – Οικογενειακή υποστήριξη και καθοδήγηση γονέων (ιδίως επανένωση) – Εκπαίδευση ψηφιακού αλφαβητισμού και ανθεκτικότητας κατά του διαδικτυακού grooming
3. Δυναμικές που αφορούν τη ριζοσπαστικοποίηση	– Αναζήτηση νοήματος, δικαιοσύνης ή εκδίκησης μετά από τραύμα/αποκλεισμό – Διαδικτυακοί θάλαμοι αντήχησης & στρατολόγηση εξτρεμιστών που εκμεταλλεύονται τα παράπονα – Υποσχέσεις θέσης, σεβασμού, ενδυνάμωσης (συμμορίες, εξτρεμιστικές ομάδες) – Οικονομικά κίνητρα ή προστασία σε συνθήκες φτώχειας/ασφάλειας	– Κοινοτική αστυνόμευση βασισμένη στην εμπιστοσύνη, όχι στην επιτήρηση – Προγράμματα εξόδου & υποστήριξη της αποριζοσπαστικοποίησης – Συμπράξεις με θρησκευτικές & κοινοτικές ομάδες → αντι-αφηγήσεις – Συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης σε σχολεία & κοινωνικές υπηρεσίες

Κανένας φορέας δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνος του το έγκλημα και τη ριζοσπαστικοποίηση!

Ρίξτε μια ματιά και αναλύστε τη συνάντηση συντονισμού μεταξύ οργανισμών.

Η αποτελεσματική πρόληψη απαιτεί:

Κοινές συσκέψεις για υποθέσεις μεταξύ της αστυνομίας, των σχολείων, της παιδικής προστασίας, των υπηρεσιών υγείας και των ΜΚΟ. Ο κατάλογος των εμπλεκόμενων φορέων δεν είναι περιορισμένος και εξαρτάται από την εκάστοτε περίπτωση και κατάσταση.
Διεπιστημονικές ομάδες προσέγγισης που στοχεύουν σε περιοχές με υψηλή τρωτότητα.
Πρωτόκολλα ανταλλαγής δεδομένων (με εγγυήσεις προστασίας της ιδιωτικής ζωής) για τον εντοπισμό πρώιμων προτύπων κινδύνου.
Παρεμβάσεις με επίκεντρο τη νεολαία, σχεδιασμένες από κοινού με τις πληγείσες κοινότητες, ώστε να διασφαλίζεται η εμπιστοσύνη και η πολιτιστική συνάφεια.
Δίκτυα πολλαπλών ενδιαφερομένων μερών που συνδέουν τοπικούς, περιφερειακούς και εθνικούς φορείς για την ανταλλαγή ορθών πρακτικών και πόρων.

Με την άρση των διαρθρωτικών εμποδίων, την υποστήριξη της ατομικής ανθεκτικότητας και την οικοδόμηση κοινοτήτων χωρίς αποκλεισμούς, η διατομεακή συνεργασία μπορεί να μειώσει σημαντικά τη στρατολόγηση των νέων προσφύγων σε εγκληματικά και εξτρεμιστικά περιβάλλοντα. Οι προληπτικές στρατηγικές δεν πρέπει μόνο να αντιδρούν στις απειλές αλλά και να αντιμετωπίζουν τα βαθύτερα αίτια που κάνουν το έγκλημα και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες να εμφανίζονται ως ορθολογικές ή ελκυστικές διαδρομές.

Ανάθεση

Ανάθεση: Εξετάστε τα μοντέλα και εξετάστε ποια στοιχεία -ή ολόκληρο το μοντέλο- θα μπορούσαν να προσαρμοστούν και να εφαρμοστούν στη χώρα σας.

Σε διάφορες χώρες, μια σειρά από πραγματικά προγράμματα έχουν αποδείξει πώς ένας συνδυασμός διαφορετικών προσεγγίσεων μπορεί να αποτρέψει με επιτυχία τη ριζοσπαστικοποίηση και την εγκληματική συμπεριφορά μεταξύ ευάλωτων νέων. Οι πρωτοβουλίες αυτές συνδυάζουν τη θεραπευτική υποστήριξη, την εμπλοκή στην κοινότητα και την εκπαίδευση για την αντιμετώπιση των υποκείμενων ψυχολογικών και κοινωνικών αναγκών που συχνά καθιστούν τους νέους ευάλωτους σε επιβλαβείς επιρροές. Παρακάτω παρουσιάζονται δύο ισχυρά παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο εφαρμόζονται αυτές οι στρατηγικές στην πράξη:

Το πρόγραμμα Hayat στη Γερμανία HAYAT – Ιστοσελίδα Hedayah είναι μία από τις πιο καθιερωμένες πρωτοβουλίες που εστιάζουν στην πρόληψη της ισλαμιστικής ριζοσπαστικοποίησης. Το πρόγραμμα συνεργάζεται άμεσα με άτομα που κινδυνεύουν να παρασυρθούν σε εξτρεμιστικές ιδεολογίες, καθώς και με τις οικογένειές τους. Βασικό στοιχείο της προσέγγισης της Hayat είναι η ψυχοκοινωνική συμβουλευτική, η οποία βοηθά τους νέους να επεξεργαστούν τον συναισθηματικό πόνο, να αποκτήσουν αυτογνωσία και να μάθουν μη βίαιους τρόπους αντιμετώπισης του θυμού, των ζητημάτων ταυτότητας ή της αδικίας. Το πρόγραμμα προσφέρει επίσης οικογενειακή θεραπεία, αναγνωρίζοντας ότι ένα σταθερό, υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της απομόνωσης και την ενίσχυση της υγιούς ανάπτυξης. Το Hayat δεν στοχεύει απλώς στην “αποριζοσπαστικοποίηση” των ατόμων, αλλά εστιάζει στην αποκατάσταση της ψυχικής υγείας, στην κοινωνική επανένταξη και στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης εντός των οικογενειών και των κοινοτήτων.

Το μοντέλο του Άαρχους στη Δανία Πανόραμα pdf, Δανικά προληπτικά μέτρα και στρατηγικές αποδικαλισμού: Aarhus – Aarhus Universityείναιένα άλλο πρωτοποριακό παράδειγμα. Συγκεντρώνει μια διεπιστημονική ομάδα που περιλαμβάνει αστυνομικούς, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και μέντορες της κοινότητας. Αντί να βασίζεται στην τιμωρία ή την επιτήρηση, το μοντέλο αυτό δίνει προτεραιότητα στη φροντίδα και την ένταξη. Στους νέους που αναγνωρίζονται ως κινδυνεύοντες από ριζοσπαστικοποίηση ή εγκληματική δραστηριότητα παρέχεται πρόσβαση σε ατομική θεραπεία, καθοδήγηση και υποστήριξη για την επιστροφή στην εκπαίδευση, την απασχόληση ή την επαγγελματική κατάρτιση. Αυτό που καθιστά το μοντέλο του Άαρχους ιδιαίτερα αποτελεσματικό είναι η εστίασή του στην οικοδόμηση μακροχρόνιων σχέσεων με τους νέους, βοηθώντας τους να αισθάνονται ότι τους βλέπουν, τους ακούνε και τους εκτιμούν, βασικοί προστατευτικοί παράγοντες για την ψυχική υγεία. Αυτή η μέθοδος που βασίζεται στις σχέσεις αυξάνει την ανθεκτικότητα, αποκαθιστά τον σκοπό και μειώνει τα αισθήματα αποκλεισμού που συχνά εκμεταλλεύονται οι στρατολόγοι εξτρεμιστών.

Μελέτη περίπτωσης #1

🎯 Περίπτωση 1: Ali

Ali, 15 ετών

Ο Αλί έφτασε στην Ευρώπη μόνος του, αφού διέφυγε από ένοπλες συγκρούσεις στο Αφγανιστάν. Η οικογένειά του είχε δανειστεί χρήματα για να πληρώσει έναν λαθρέμπορο που υποσχέθηκε ασφαλή διέλευση και ένα μέρος για να ζήσει. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Αλί κρατήθηκε σε μια υπερπλήρη αποθήκη, όπου τον απειλούσαν με βία αν προσπαθούσε να φύγει.

Όταν έφτασε στη χώρα προορισμού, ο λαθρέμπορος τον πήγε να εργαστεί σε μια παράνομη φάρμα κάνναβης για να “ξεπληρώσει το χρέος του”. Του είπαν ότι αν αρνιόταν, ο διακινητής θα ενημέρωνε τις αρχές ότι είχε εισέλθει παράνομα, ή ακόμα χειρότερα, θα έκανε κακό στα μικρότερα αδέλφια του που βρίσκονταν ακόμα στο Αφγανιστάν.

Όταν ένας υπάλληλος νεολαίας συνάντησε τον Ali μέσω της προσέγγισης σε ένα τοπικό κέντρο φιλοξενίας, έδειχνε ανήσυχος και απέφευγε την οπτική επαφή. Μίλησε για “βοήθεια σε κάποιον”, αλλά ήταν ασαφής ως προς τις λεπτομέρειες. Προσεκτικές, μη επικριτικές ερωτήσεις και η οικοδόμηση εμπιστοσύνης αποκάλυψαν σημάδια του ………..

Ερωτήσεις και σωστή απάντηση:

Σημάδια του……… (εμπορία ανθρώπων και εγκληματική εκμετάλλευση)

Παρακαλούμε προσδιορίστε τους δείκτες εμπορίας ανθρώπων και εγκληματικής εκμετάλλευσης.

Δέσμευση χρέους (“Πρέπει να δουλεύεις για να πληρώνεις το χρέος της οικογένειάς σου”).
Απειλές και εκφοβισμός.
Καμία ελευθερία εξόδου από το χώρο εργασίας.
Χωρίς πληρωμή ή τεκμηρίωση.

Μελέτη περίπτωσης #2

🎯 Περίπτωση 2: Sara

Σάρα, ηλικία 17 ετών

Η Σάρα έφυγε από τη Συρία όταν ήταν παιδί και πέρασε αρκετά χρόνια μετακινούμενη μεταξύ στρατοπέδων προσφύγων. Τώρα σε μια ευρωπαϊκή πόλη, παλεύει με την κατάθλιψη και τους συχνούς εφιάλτες. Αισθάνεται αποξενωμένη στο σχολείο, όπου οι συμμαθητές της κοροϊδεύουν την προφορά της και την αποφεύγουν.

Στο διαδίκτυο, άρχισε να συνδέεται με μια ομάδα που μοιραζόταν βίντεο που παρουσίαζαν τη δυτική κοινωνία ως καταπιεστική και ταπεινωτική. Μια χαρισματική ηλικιωμένη γυναίκα “μέντορας” άρχισε να της στέλνει προσωπικά μηνύματα, προσφέροντάς της φιλία και διαβεβαίωση ότι ήταν μέρος ενός μεγαλύτερου σκοπού. Με την πάροδο του χρόνου, η Σάρα ενθαρρύνθηκε να υιοθετήσει εξτρεμιστικές πεποιθήσεις και να μοιραστεί περιεχόμενο που δικαιολογούσε τη βία ως τρόπο ανάκτησης της αξιοπρέπειας. Οι δάσκαλοι της Σάρα παρατήρησαν ότι είχε αποσυρθεί εντελώς από τις δραστηριότητες της τάξης και εξέφραζε θαυμασμό για εξτρεμιστικές φιγούρες. Μέσω ενός σχολικού κοινωνικού λειτουργού, η Σάρα είχε πρόσβαση σε πρώιμη υποστήριξη ψυχικής υγείας, κοινοτική καθοδήγηση και πολιτισμικά προσαρμοσμένη συμβουλευτική για να επεξεργαστεί το πένθος της, να ξαναχτίσει την ταυτότητά της και να βρει μια αίσθηση σκοπού με ασφαλέστερους τρόπους.

Ερωτήσεις και σωστή απάντηση:

Παρακαλώ προσδιορίστε τη διαδικασία. Ριζοσπαστικοποίηση

Παρακαλώ προσδιορίστε τους δείκτες ριζοσπαστικοποίησης.

Σωστή απάντηση:

Απώλεια της ταυτότητας και του ανήκειν.
Έκθεση σε ριζοσπαστικές αφηγήσεις στο διαδίκτυο.
Καλλωπισμός και συναισθηματική χειραγώγηση από έναν υπεύθυνο προσλήψεων.
Δικαιολόγηση της βίας ως εκδίκηση.

Περίληψη

Αυτή η ενότητα διερεύνησε τις σύνθετες, αλληλένδετες προκλήσεις της εμπορίας ανθρώπων, της ριζοσπαστικοποίησης και της εγκληματικότητας μεταξύ ασυνόδευτων ανηλίκων προσφύγων και νέων που ζητούν άσυλο. Είδαμε ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένα ζητήματα, αλλά για αλληλοενισχυόμενους κινδύνους που καθοδηγούνται από:

Τραύμα και προκλήσεις ψυχικής υγείας
Απώλεια της ταυτότητας και του ανήκειν
Κοινωνικός αποκλεισμός και διακρίσεις
Χειραγώγηση από οργανωμένες εγκληματικές ομάδες και εξτρεμιστικά δίκτυα

Παράγοντας κινδύνου	Επιπτώσεις	Προστατευτική αντίδραση
Τραύμα από πόλεμο/εκτοπισμό	Συναισθηματική δυσφορία, δυσπιστία, επιθετικότητα	Πρώιμη φροντίδα ψυχικής υγείας με βάση το τραύμα
Κοινωνική απόσυρση	Μειωμένα δίκτυα υποστήριξης	Προβολή, ασφαλείς χώροι, εμπλοκή ομοτίμων
Απομόνωση & αποκλεισμός	Απελπισία, αποξένωση	Δραστηριότητες ένταξης στην Κοινότητα
Σύγχυση ταυτότητας	Απώλεια του ανήκειν	Πολιτιστική προσαρμογή, καθοδήγηση
Στόχευση από τους υπεύθυνους προσλήψεων	Χειραγώγηση & εκμετάλλευση	Ψηφιακός αλφαβητισμός, εκπαίδευση κριτικής σκέψης

Απαιτείται πρόληψη και παρέμβαση:

✅ Έγκαιρος εντοπισμός των προειδοποιητικών σημάτων
✅ Υποστήριξη με γνώμονα το τραύμα και πολιτισμική ευαισθησία
✅ Ασφαλείς χώροι και θετικές σχέσεις που οικοδομούν εμπιστοσύνη και ανθεκτικότητα
✅ Διατομεακή συνεργασία μεταξύ σχολείων, κοινωνικών υπηρεσιών, αστυνομικών αρχών και κοινοτήτων
✅ Ενίσχυση των νέων μέσω της συμμετοχής των πολιτών, της εκπαίδευσης και της καθοδήγησης

Όταν οι επαγγελματίες κατανοούν τα βαθύτερα αίτια και τη δυναμική πίσω από την εκμετάλλευση και τη ριζοσπαστικοποίηση, μπορούν να αντιδράσουν με συμπόνια, δεξιότητα και αποτελεσματικές στρατηγικές που προστατεύουν και ενδυναμώνουν τους νέους.

Τα παραδείγματα που μοιράζονται -από το πρόγραμμα Hayat στη Γερμανία έως το μοντέλο Aarhus στη Δανία- δείχνουνότι η αλλαγή είναι δυνατή όταν επενδύουμε στην πρόληψη, χτίζουμε κοινότητες χωρίς αποκλεισμούς και δίνουμε προτεραιότητα στην ψυχική υγεία και την ένταξη.

Βασικό συμπέρασμα:

Η προστασία των νέων προσφύγων δεν αφορά μόνο την πρόληψη της βλάβης, αλλά και τη δημιουργία περιβάλλοντος όπου όλοι οι νέοι μπορούν να θεραπευτούν, να αναπτυχθούν και να συνεισφέρουν θετικά στην κοινωνία.

Εφαρμόζοντας τα εργαλεία, τις γνώσεις και τις προσεγγίσεις αυτής της ενότητας, κάνετε ένα σημαντικό βήμα για να σπάσετε τους κύκλους της εκμετάλλευσης και να οικοδομήσετε ασφαλέστερα και πιο ελπιδοφόρα μέλλοντα.

Αξιολόγηση

Αναφορές & περαιτέρω ανάγνωση

Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Ψυχική υγεία και ψυχοκοινωνική υποστήριξη για τα άτομα που ανησυχούν(https://www.unhcr.org/protection/health)– Προσφέρει καθοδήγηση σχετικά με το τραύμα, το άγχος που σχετίζεται με την εκτόπιση και την κοινοτική φροντίδα ψυχικής υγείας.
Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ). Πρόληψη του εξτρεμισμού μέσω στρατηγικών δημόσιας υγείας (2020).(https://www.who.int/publications)– Διερευνά τις διαστάσεις της ψυχικής υγείας στην πρόληψη της βίας και της ριζοσπαστικοποίησης.
Συμβούλιο της Ευρώπης (2021). Προστασία των παιδιών προσφύγων από τη ριζοσπαστικοποίηση.(https://rm.coe.int/protecting-children-against-radicalisation)– Εξετάζει τους κινδύνους και τους προστατευτικούς παράγοντες μεταξύ των νέων προσφύγων και μεταναστών στην Ευρώπη.
Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ). Ψυχοκοινωνική υποστήριξη των νέων σε συνθήκες κρίσης. (https://www.iom.int)– Συζητά τις ψυχοκοινωνικές ανάγκες των εκτοπισμένων νέων και συνδέει με το έργο της πρόληψης.
Κέντρο Αριστείας RAN (Δίκτυο ευαισθητοποίησης για τη ριζοσπαστικοποίηση). Αντιμετώπιση του τραύματος και πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης (2019).(https://ec.europa.eu/home-affairs/what-we-do/networks/radicalisation_awareness_network_en)– Λεπτομέρειες για τις στρατηγικές πρόληψης με βάση το τραύμα σε σχολεία, φυλακές και κοινοτικά περιβάλλοντα.
Το μοντέλο του Άαρχους (Δανία). Bertelsen, P. (2015). Δανικά προληπτικά μέτρα και στρατηγικές αποριζοσπαστικοποίησης. Στο περιοδικό για την αποριζοσπαστικοποίηση, τεύχος 3.
Πρόγραμμα Hayat (Γερμανία). Koehler, D. (2017). Κατανόηση της αποϊδρυματοποίησης: Μέθοδοι, εργαλεία και προγράμματα στη Γερμανία. Στο περιοδικό για την αποριζοσπαστικοποίηση, τεύχος 1.
Πρόγραμμα STRIVE (Καναδάς). John Howard Society of Canada (2021). STRIVE: Υποστήριξη των νέων για την έξοδο από εγκληματικά και εξτρεμιστικά δίκτυα.(https://johnhoward.on.ca/)
Ευρωπαϊκή Επιτροπή – Βάση δεδομένων έργων Erasmus+. Ασφάλεια και επιτυχία – Πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης.(https://erasmus-plus.ec.europa.eu/)– Ενότητες κατάρτισης και αποτελέσματα του έργου που σχετίζονται με την εκπαίδευση ενηλίκων και νέων στην πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης.
AEDBG – Ένωση για την Εκπαίδευση και την Ανάπτυξη. Αποτελέσματα κατάρτισης για την πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης (Κέρκυρα, Ελλάδα – 2021).(https://aedbg.com/)– Αναστοχασμοί των συμμετεχόντων για τη μάθηση και στρατηγικές πρόληψης που σχετίζονται με την ψυχική υγεία και την κοινοτική δράση.
Silke, A. (2018). Ριζοσπαστικοποίηση, τρομοκρατία και ψυχική υγεία: Καθορισμός της ατζέντας. In Nature Human Behaviour, Vol. 2, 19-20. – Εξετάζει πώς η ψυχική υγεία διασταυρώνεται με τον κίνδυνο και την πρόληψη του βίαιου εξτρεμισμού.

Miller, A. B., et al. (2020). Κοινοτικές παρεμβάσεις για την πρόληψη της βίας και της ριζοσπαστικοποίησης των νέων. In Psychological Services, 17(1), 67-78.
Forebygging av ekstremisme og radikalisering | Et nettsted fra RVTS
Πρωτόκολλο για την πρόληψη, καταστολή και τιμωρία της εμπορίας ανθρώπων, ιδίως γυναικών και παιδιών, που συμπληρώνει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος | OHCHR
Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του διεθνικού οργανωμένου εγκλήματος
Tore Bjørgo “Forebygging av kriminalitet” Forebygging av kriminalitet – forebygging.no

Προηγούμενο

Επόμενο